Oefening in waarnemen

Ontspannen vanuit een luie theaterstoel kijken naar jouw leven dat zich op het podium afspeelt.

ontspannen waarnemen, boeddhisme,De training ‘zingeving in de praktijk’ begint doorgaans met een oefening in waarnemen. Waarnemen is een bewuste en objectieve manier van registreren van gedrag, gevoelens en gedachten. Zo leer je om van een afstand te kijken naar jouw leven, zonder een oordeel te geven over wat je aantreft. Alsof je ontspannen in een theater zit en vanuit je luie stoel naar het podium kijkt, waar jouw leven zich afspeelt. Je ziet jezelf daar met al je emoties van pijn en verdriet, maar ook met alle positieve en plezierige levenservaringen.

Antwoorden op levensvragen

De oefening ‘waarnemen’, helpt je om antwoorden te vinden op levensvragen of belemmeringen te constateren op jouw weg naar een betekenisvol leven. Je ontdekt hoe je eigen patronen kunt doorzien en loslaten. Maar ook als coach of hulpverlener is het van belang om met jouw client oordeelloos in verbinding te zijn. Of zoals in het boeddhisme wordt gezegd: Elke ontmoeting mag als een volstrekt nieuwe ervaring worden gezien, zonder de ballast van oude mindsets.

Op deze manier waarnemen betekent dat je als het ware als een derde persoon kijkt naar een persoonlijke gebeurtenis of belangrijke levensvragen.  Hierdoor kun je ervaringen of gevoelens bij jezelf of bij een ander beter begrijpen en het een plaats geven. Je wordt bewuster van de situatie.

waarnemen, meditatieoefening, zingevingHieronder vind je een korte leesmeditatie om jezelf waar te nemen en de aandacht naar binnen te richten. Zoek voor deze leesmeditatie, die een ontspannende werking kan hebben, een rustige plek waar je kunt zitten en waar je niet wordt afgeleid. Lees de oefening eerst rustig door en neem daarna de tijd om met gesloten ogen de oefening te herhalen en de woorden tot je door te laten dringen.

 

 

Laat al het andere buiten jou los en breng je aandacht naar jezelf. Voel hoe je zit op je stoel en neem rustig waar wat er op dit moment allemaal bij jezelf gebeurt. Kijk of je vanuit een ontspannen nieuwsgierigheid jezelf kunt waarnemen.

Let op je ademhaling. Hoe gaat je ademhaling? Haal rustig en ontspannen adem. Neem even de tijd om je ademhaling te volgen. Probeer bij dit alles bewust en aandachtig te blijven, alsof het de eerste keer is dat je je adem zo ervaart.

Wees bewust van je lichaam en merk op of je ergens gevoelens of emoties ervaart, zonder daar een oordeel over te hebben. Neem het waar als een toeschouwer die naar een spannende film zit te kijken. Je hoeft niets te veranderen.

Zijn er misschien gedachten die je afleiden van deze waarneming. Probeer ook deze gedachten rustig waar te nemen, zonder je ermee te verbinden. Laat ze maar als wolken overdrijven. En ook nieuwe gedachten laat je weer gaan.

Richt je aandacht nu op je gezicht en voel of je de spieren van je gezicht kunt ontspannen. Het kan je helpen om contact te maken met je innerlijke glimlach en voel hoe hierbij de spieren van je gezicht op een plezierige manier ontspannen. Loop in gedachten nu eens rustig door je hele lichaam en neem waar of je ergens spanning of weerstand tegenkomt. Begin in je hoofd en loop in gedachten langzaam naar je voeten. Neem bij elk onderdeel even rustig de tijd om te voelen wat je voelt en laat bij elke uitademing maar wat spanning wegstromen. Het kan zijn dat er tijdens deze reis intuïtief woorden of beelden bij je opkomen.

Probeer tot slot nog enkele minuten te genieten van de ontspanning die je voelt. En neem de tijd om de gebeurtenissen van de reis een plek te geven.

Deze oefening kun je dagelijks doen of voorafgaand aan een meditatie.

Wil je meer ontdekken over jouw levensvragen en jouw reis naar een betekenisvol leven? Lees dan het programma van de 4 daagse training: ‘zingeving in de praktijk’. De training start in november. Je bent van harte welkom voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Maak een belafspraak via het contactformulier of mail naar ZenCenter: info@zencenter.nl.

Op glad ijs

 

Mijn spirituele pad

Een van de boeken waarmee ik voorzichtig mijn eerste stappen zette op het spirituele pad was  ‘Op glad ijs’ van de Amerikaanse schrijfster, filmster en danseres Shirley Maclaine.

spiritualiteit, spirituele pad, Een boek dat ik nog steeds koester omdat het me deed beseffen dat er meer is tussen hemel en aarde dan ik in mijn beperkte denken voor mogelijk had gehouden. Maar wat me het meest aansprak was mijn verwantschap met de reis van Shirley Maclaine en het diep raken tot in mijn ziel, alsof er oude kennis plotseling tot leven was gekomen. Het was het begin van een reis waarin geen terugkeer meer mogelijk was. 

Spiritualiteit is de magische wereld van de geest. Er is een natuurlijke drang om diepere lagen in onszelf te ontdekken.  Onbegrensd en zonder vormen en uiteindelijk ook zonder woorden, omdat onze woordenschat nauwelijks in staat is om de essentie van spiritualiteit uit te drukken.  En het is ook een eenzame weg, want afdalend in de diepten van onze ziel ontdekken we dat we uniek zijn en dus ook alleen staan en er niets meer is om ons aan vast te houden. Dat drukt eenzaamheid uit, maar tevens een diep besef van overgave en thuiskomen.

spiritualiteit, op glad ijs, Op glad ijs

Heb ik me daarmee op glad ijs begeven? Jazeker. Ik ben er vaak op aangesproken. Reacties van ongeloof, discussies  en pogingen om het uit te leggen en er woorden aan te geven. Ook voor mij is het een wereld waar ik kritisch en soms terughoudend en met enige ironie naar kijk. Alsof ik leef in 2 werelden, die van de nuchtere realist en de bescheiden monnik. Het raakt diep aan mijn essentie in wat ik niettemin in alle schroom met anderen wil delen.

Spiritualiteit een rijk bezit

Inmiddels ervaar ik het besef van spiritualiteit als een rijk bezit. Een Zijnsgevoel waarmee ik mezelf en wereld omarm. Ik houd er van om in stilte waar te nemen en de energie te voelen.  Dit gebeurt vaak tijdens gesprekken met de mensen om mij heen en vooral met cursisten tijdens de opleiding, waarin naarmate de gesprekken zich verdiepen een eenheidsgevoel kan ontstaan wat me diep kan ontroeren.

op glad ijs: meer dan een mens kan doenJij bent aanvaard

Ik merk dat ik bv. zo maar geraakt kan worden door een simpele zin of een verhaal uit een boek. Zo beschreef Ton Lathouwers, een zenmeester uit Nijmegen, in zijn boek ‘Meer dan een mens kan doen’, over zijn reis naar Japan en zijn ontmoeting met de Japanse Zenmeester Masao Abe. Hij stortte zijn hart uit bij deze zenmeester, omdat zijn leven op dat moment een puinhoop was. Hij hoopte een antwoord te krijgen waar hij moed uit kon putten en weer mee verder kon.  Het antwoord dat hij kreeg was: ‘ je bent aanvaard precies zoals je bent! Hoe je je ook voelt is niet te ontkennen en ook als is de hele wereld tegen je, Je bent aanvaard zoals je bent’.

Dit antwoord raakt me op een dieper niveau, omdat het ook op mij van toepassing is. Misschien niet met zoveel ellende als Ton Lathouwers had ervaren, maar we kennen allemaal onze zwakheden en ellendige dagen. En toch, ondanks alle ellende en tegenstellingen, ben je aanvaard zoals je bent.

Ook ik mag er zijn. Zonder voorwaarden vooraf of zonder mitsen en maren, zonder het gevoel dat ik moet veranderen of dat het anders en beter moet. Ik ben geaccepteerd en dat geldt vast ook voor jou!

Spiritualiteit geeft me het gevoel van geaccepteerd en gedragen te zijn op een ongeplaveide weg met eindeloos vertrouwen.

Wat was het begin van jouw spirituele reis?

Heb jij ook van die momenten gekend, waarin je geraakt bent door een boek, een verhaal of situatie? Ogenschijnlijk onbeduidende momenten, die toch een diepe indruk op je hebben achtergelaten?  Deel hier gerust jouw ervaring!

Ben Hoogenboom/ ZenCenter

4 daagse training ‘zingeving in de praktijk’, voor coaches en begeleiders.
Wat is de zin van het leven? Een persoonlijke reis naar zingeving en spirituele ontwikkeling. Lees hier meer en meld je aan voor de nieuwe training in november 2023.  ‘Zingeving in de praktijk’

dansen met je uitdagingen

Balans tussen binnen en buiten

We leven in een wereld met steeds meer prikkels. Het nieuws komt dagelijks als een vloedgolf over ons heen. We worden overstroomd met digitale berichten en beelden. Daarnaast zijn er de uitdagingen in het privéleven of in het werk waar we mee moeten dealen. Hoe houd je de balans tussen de binnen en buiten? Hoe zorg je er voor dat het leven je niet overspoelt en je wegtrekt van innerlijke stabiliteit?

Vijanden veranderen in danspartners

Vroeger was het geloof of de familieband een bron van houvast, maar tegenwoordig mag je het helemaal zelf uitzoeken. Geen wonder dat zoveel vooral jonge mensen, kampen met burn-out verschijnselen of worstelen met essentiële levensvragen. De behoefte aan innerlijke rust en minder stress is in onze drukke westerse maatschappij wezenlijk belangrijk en nodigt uit om vanuit innerlijke kracht onze ‘vijanden’ te veranderen in danspartners. En hoe doe je dat?

Stil staan

Durf je het aan om stil te staan en niet meer mee te gaan met de verleidelijke prikkels en negatieve gedachten? Het is niet eenvoudig, want stil staan kan erg ongemakkelijk zijn. We komen dan allerlei gevoelens tegen die we juist willen verdringen en hebben de neiging om nog meer verslavende prikkels te zoeken, waardoor we steeds verder wegzakken in de vicieuze cirkel van stress en negativiteit.

Meditatie en aandacht

Meditatie is een manier om de balans te herstellen tussen lichaam en geest. Door stil te staan en stil te zijn, word je bewust van diepere lagen en waarden die voor jou belangrijk zijn. Het helpt om je te concentreren en met mededogen en vertrouwen naar jouw levenspad te kijken.

Naast meditatie kun je er ook voor kiezen om bepaalde werkzaamheden met extra aandacht te doen. Dat kunnen eenvoudige klusjes zijn in of om het huis, die je nu misschien op de automatische piloot doet.

Aardappels schillen

Ik herinner me een oefening waar de leraar ons aardappelen liet schillen. Normaal een bezigheid waar je lekker bij kunt wegdromen naar andere gedachten. Maar nu was het de bedoeling dat je heel bewust was van de beweging van je handen, het snijden van het mes en de koelte van de geschilde aardappel bemerkte. Ogenschijnlijk een onzinnige oefening maar wel een voorbeeld hoe je meer in het ‘hier en nu’ wakker en aanwezig kunt zijn.

Aandacht helpt je om te focussen op een bezigheid of een gesprek, zonder dat je je laat afleiden of verleiden door andere zaken. Juist door je aandacht te richten ontstaat er ruimte om het hele ‘plaatje’ te zien. De beloning is een merkbare verbetering van je mentale gezondheid en het geeft je bezigheden een diepere ontspannen wezensgrond.

Dansen met de uitdagingen van het leven

Als er balans is tussen jouw innerlijk en de uiterlijke hectiek van het leven ben je meer bewust van het aantrekken en afstoten van deze krachten. Je bent je meer bewust van verlangens en afkeer. Vanuit een positief zelfvertrouwen ontdek je wat het dagelijkse leven je te bieden heeft en ga je de dans aan met jouw uitdagingen.

#BenHoogenboomCentrum voor zingeving

Zen Coaching – Verdiepend coachen .

De Kunst van Zijn – Leven in het nu.

woorden schieten tekort

Soms kom ik niet uit mijn woorden als ik iets bijzonders wil vertellen. Simpelweg omdat er  geen woorden zijn om schoonheid, liefde of geluk te omschrijven.

woorden schieten tekort, het onbenoembare, Ik noem zo een moment de magie van het onbenoembare. Het is magisch omdat er dan iets van binnen gebeurt waarbij mijn ziel lijkt samen te vallen met dit unieke moment en ik eenheid voel in wie ik ben en wat ik doe.  Het lijkt alsof de grenzen van mijn ZIJN vervagen en ik alleen maar eenheid ben. Soms kan dit eenheidsgevoel me plotseling overvallen als ik in de natuur ben of naar muziek luister.

Je begrijpt, ik probeer het woorden te geven, maar het ligt toch op een ander niveau dan het gebruikelijke mentale niveau waar onze woordenschat ligt opgeslagen.

in verbinding met innerlijke bron

woorden schieten tekort, het onbenoembare, Sinds mensenheugenis is men op zoek naar dit eenheidsgevoel. Hoe kunnen we weer thuiskomen en in verbinding blijven met deze innerlijke bron. In veel culturen wordt deze verbinding gezocht in religies en rituelen. In Oosterse culturen is meditatie en stilte een manier om dieper door te dringen tot deze innerlijke bron.

Misschien ken je vanuit de christelijke traditie de verhalen over de zoektocht naar de graal of de Keltische mythe van koning Arthur. Ook in de Da Vinci Code staat de Graal synoniem voor het wezenlijke of het Goddelijke in onszelf. Dat in werkelijkheid deze Graal nooit werd gevonden mag duidelijk zijn. De zoektocht naar de Graal werd uiteindelijk belangrijker gevonden dan het vinden.

Maar nu terug naar de realiteit van vandaag.
woorden schieten tekort, het onbenoembare, Veel mensen zoeken nog steeds hun Graal buiten zichzelf. Zij beleven misschien ook spannende avonturen, net als de ridders uit het verhaal van Percival. Zij maken lange reizen of zoeken het ultieme geluk in hun werk of in het vergaren van kennis. ‘Als ik dit eenmaal heb afgevinkt op mijn bucketlist, dan ben ik geslaagd. Dan heb ik bereikt wie en wat ik wil zijn’.

En net als de zoekers naar de Graal vind je uiteindelijk hier niet het wezenlijke in jezelf en kom je tot de conclusie dat er méér moet zijn in het leven, dat veel dichterbij ligt, verscholen in het woordeloze.

Ik ben, misschien net als jij, ook een bevlogen zoeker die de dualiteiten van het leven wil ontstijgen en wakker wil worden uit de mentale mist van het leven. Het verlangen om opgetild te worden alsof er geen jij of ik meer bestaat, geen binnen of buiten. Alleen zuivere aandacht en bewustzijn. Het gevoel één te zijn met alles om je heen.
Voel je uitgedaagd om ook op reis te gaan naar het onbenoembare in jezelf, waar woorden tekort schieten….

 

Wat is de zin van het leven?

Een man van middelbare leeftijd besluit het leven van alledag achter zich te laten om antwoord te vinden op deze éne cruciale vraag. Gewapend met een videocamera gaat hij op pad om mensen uit alle lagen van de samenleving te interviewen en de vraag te stellen: “Wat is de zin van het leven”.

universele levensvraag

De Amerikaanse documentaire ‘The One” die hier uit voortgekomen is heb ik al diverse malen met grote interesse bekeken, want deze vraag houdt mij ook bezig. En de antwoorden helpen me misschien op mijn zoektocht om verder door te dringen in de mystiek van deze universele levensvraag.

Voor sommigen is het onzinnig om deze vraag te stellen. Het leven komt zoals het komt en heeft geen specifiek doel, behalve dan misschien de voortplanting van de mens.  Niet geheel tot mijn verrassing hadden de meeste  mensen geen idee of deden hakkelend een poging om antwoord te geven op deze vraag. Sommigen noemden God, schoonheid of liefde als ultieme zin van dit leven.

Zo herinner ik mij uit mijn schooltijd de vraag uit de kleine catechismus : “Waartoe zijn wij op aarde?”.  Het antwoord stond er alvast bijgeschreven, zodat ik er niet over na hoefde te denken:  “Wij zijn op aarde om God te dienen en hier en in het hiernamaals gelukkig te zijn’. Ik had toen geen besef van de betekenis van dit antwoord en had er net zo min over nagedacht als veel anderen die deze vraag voorgeschoteld kregen.

Een antwoord waar ik een verbinding mee voelde

Uiteraard was ik benieuwd of er uit al deze interviews een antwoord kwam, wat mij werkelijk raakte.  Een antwoord waar ik diep van binnen een verbinding mee voelde. Hopelijk kon ik het vinden bij de antwoorden van bekende spirituele leiders, schrijvers en denkers, zoals Deepak Chopra, Thich Nhat Hahn, de Dalai Lama, Ram Dass en de vele anderen, die werden geïnterviewd. Hoewel hun antwoorden wijs, doordacht en soms humoristisch overkwamen, kon ik toch niet de verdieping voelen die ik had verwacht.

Het antwoord dat mij het meest raakte was echter het antwoord van de Amerikaanse monnik Thomas Keating.: “De zin van het leven is het besef dat jij en ik één zijn, ofwel dat jij en het andere één zijn”. Waarom dit antwoord mij raakte weet ik niet precies. Misschien een mooie filosofische gedachte of toch een antwoord dat raakte aan een diepe innerlijke waarheid.

Ik herken het overigens tijdens verdiepende (coach) gesprekken. Momenten waarop je samenvalt met je gesprekspartner. Een eenheidsbesef dat enorm betekenisvol en verbindend aanvoelt. Maar ook in de natuur kan het me overvallen. Wanneer ik me één voel met al het andere om mij heen.

Ik realiseer me dat dit voor mij kleine pareltjes zijn van een zinvol leven.  Maar voor ieder geldt hierop een strikt persoonlijk antwoord.

Wat zou trouwens jouw antwoord zijn op de vraag: “Wat geeft zin en betekenis aan jouw leven?”

Ben Hoogenboom/ZenCenter/ Centrum voor zingeving. 

 

 

Er was eens

Er was eens…

Ik hou van sprookjes. Verhalen die beginnen met ‘er was eens..’, hebben direct mijn aandacht. Er valt een spanning van me af en ik voel gelijk een kinderlijke verlangen naar avontuur. In sprookjes is namelijk alles mogelijk. Ook de meest onzinnige dingen waar in het gewone leven geen sprake van kan zijn. Er zijn geen grenzen aan de waarheid of de realiteit.

sprookjes, er was eens, avontuur, vrijheid.Een sprookje maakt gelijk contact met een gevoel van vrijheid en ongeremdheid. Een sprookje is beeldend, heeft een kinderlijke, bijna naïeve insteek. En toch hebben de meeste sprookjes een boodschap. Een moraal die diep vanuit het onderbewuste naar het bewustzijn wordt gebracht. Elk sprookje is de echo van een onbewust verlangen dat via beeldende woorden in de wereld wordt gebracht.

Hebben we ons niet allemaal weleens als Hans en Grietje gevoeld? We staan er alleen voor in dat grote enge bos, verdwaald en gelokt met het verleidelijke snoephuisje van de boze heks. En toch weten we ons te bevrijden uit de klauwen van de angst en de verlatenheid en vinden uiteindelijk weer het geluk en we leefden nog lang en gelukkig.

Een sprookje staat symbool voor de dynamiek van het echte leven. Om het geluk te vinden moeten we blijkbaar door kolkende rivieren, langs peilloze afgronden, in gevecht met vuurspuwende draken, via smalle paden en monsterlijke figuren die ons de verkeerde  weg op sturen.  En toch is dat het allemaal waard, omdat we aan het einde van de tunnel onze schat vinden. Die schat bestaat dan meestal uit een kist met goudstukken of uit een lang en gelukkig leven met je geliefde.

Er was eens, avontuur, sprookjes, vrijheid,In veel sprookjes is die ‘schat’ vaak wel het doel, maar ondergeschikt aan het verhaal. De zoektocht beslaat vrijwel het gehele boek, terwijl de beloning zich beperkt tot de laatste pagina. Het is natuurlijk veel spannender om al die avonturen mee te maken, je adrenaline te laten stromen en middenin het leven te staan Het geeft een ‘leefgevoel’. De beloning is in feite maar een saaie bedoening. Daar zit je dan op de bank met je geliefde of met een pot met goud. Natuurlijk best wel even leuk, maar al snel komt toch weer de behoefte om op reis te gaan of om het ruime sop te kiezen.

We zijn altijd op zoek, op weg naar een onbestemd verlangen. We weten niet hoe dat verlangen zich openbaart. Het openbaart zich meestal tijdens de reis. Op een onverwacht moment.  Want ook dat mooie huis, die geweldige relatie of het spaargeld op de bank, geven wel een gevoel van voldoening, maar het lijkt of het net niet beantwoord aan een nog diepere laag van verlangen. Een schat die ons zomaar overvalt en waar we soms een glimp van kunnen opvangen….

Ben Hoogenboom/ Centrum voor zingeving

 

het gepeste kind

het gepeste kind

‘Ik ga niet meer naar school!’  Dit laatste komt er met een kreet uit. En dan is het stil. Een ongemakkelijke stilte die overgaat in zacht gesnik.

Paul is begin 50 en heeft een goede baan als IT specialist. Hoewel hij tevreden is met zijn leven, kampt hij al jaren met een gevoel van onzekerheid. Hij heeft een laag zelfvertrouwen en heeft het gevoel dat hij zich onnodig wegcijfert, waardoor hij carrièrekansen heeft laten liggen.  Paul is een sympathieke en positief ingestelde man die het met iedereen goed kan vinden, maar zijn lage zelfvertrouwen begint hem steeds meer parten te spelen.

Ik ben met Paul in gesprek.  Hij wil werken aan zijn zelfvertrouwen en wil het zeurderige gevoel van ‘er niet toe doen’ overwinnen. Paul kan goed reflecteren en analyseren, maar voelt dat hij dit probleem niet op een verstandelijke manier kan oplossen. Hij zou zichzelf het liefst ‘aan zijn haren omhoogtrekken uit het moeras’, maar beseft dat hij daar toch echt hulp bij nodig heeft.

Paul  werd op de lagere school veel gepest. Hij denkt dat hier zijn gevoel van onzekerheid  is ontstaan. Ik merk dat als hij hier over praat er een andere energie zichtbaar wordt. Hij praat zacht, is verdrietig en ook zijn lichaamshouding verandert in een timide en verlegen man. Als ik hem vraag wat hij voelt, antwoordt hij dat hij weer terug is bij dat ‘gepeste kind’.

Mag ik eens praten met dat gepeste kind?

Ik vraag hem of ik mag praten met dit gepeste kind. Hij kijkt verbaasd maar lijkt het ook wel spannend te vinden. Ik nodig hem uit om een andere plek te zoeken waar hij als gepest kind zou willen gaan zitten.
Hij staat op van zijn stoel en zonder verdere woorden zoekt hij een plek op de grond tegen de verwarming, waar hij met opgetrokken benen gaat zitten met zijn handen over zijn hoofd.
Ik draai mijn stoel naar hem toe en vraag hem hoe het gaat. Het blijft stil. Minutenlang spreekt hij geen woord. Ik voel de spanning van het verdriet en de eenzaamheid.

Ik ga niet meer naar school!

‘Ben jij het gepeste kind, waar Paul het steeds over heeft?’
Langzaam komt er beweging in het hoopje machteloosheid wat tegen de verwarming zit. ‘Ja, maar ik heb niks gedaan. Ik durf niet meer over het schoolplein te lopen, want ze zoeken me steeds op’.  Ik ga niet meer naar school!’  Dit laatste komt er met een kreet uit. En dan is het weer stil. Een ongemakkelijke stilte die overgaat in zacht gesnik.

het gepeste kind, zelfvertrouwen, onzeker, in bescherming nemenJe bent verdrietig en ik begrijp dat je niet meer naar school wil. Wat zou je wel willen?
‘Dat ze me met rust laten en niet steeds vervelende dingen naar me roepen. Ik wil gewoon met iedereen spelen. En ik wil dat ze me aardig vinden !’

Wat zou jij kunnen doen om aardig gevonden te worden? ‘Nou ja, ik weet niet, misschien meer opkomen voor mezelf en duidelijk zeggen wat ik leuk of niet leuk vind.’

Zou Paul je daarbij kunnen helpen?
‘Ja, hij moet niet doen alsof ik er niet ben. Ik ben een belangrijk deel in zijn leven. Voorlopig is hij nog niet van me af. Ik zou willen dat Paul me meer aandacht geeft en voor me opkomt als het nodig is’.

Je wil dat de volwassen Paul je aandacht geeft en je beschermt. Is dat wat je wil? ‘Ja, dan voel ik me veilig en kan ik de hele wereld aan’.

Ik vond het prettig om even met je gesproken te hebben. Dank je wel!
Zou je weer willen gaan zitten op de plaats van Paul?
Paul komt weer terug op zijn stoel en kijkt eerst nog wat onwennig en beduusd. Hij neemt de tijd om weer een balans te vinden en de energie van het gepeste kind in hemzelf te integreren. Hij is blij verrast dat hij zo concreet dit deel van hemzelf kon ervaren en is vast van plan om het kind in hem voortaan in bescherming te nemen en voor hem op te komen.

Ik neem afscheid van Paul. Het lijkt  of hij met wat meer zelfvertrouwen de deur uit stapt.

(verkorte fictieve weergave van een voice dialogue sessie)

Ben Hoogenboom, directeur ZenCenter/ Centrum voor zingeving