Namasté is een begroeting vanuit het Hindoeïsme en komt van oorsprong uit het Sanskriet. Het is een gebaar, waarbij de handen worden samengevoegd ter hoogte van het hart. Met het hoofd licht gebogen zegt men Namasté of Namaskaar.
Deze vorm van begroeting heeft mij op een bepaalde manier geraakt. Het is zo anders dan de westerse manier van begroeten, waarbij men elkaar stevig de hand drukt. Deze manier van begroeting benadrukt meer de fysieke kracht, terwijl Namasté meer een ontmoeting is op een spirituele laag: Het Goddelijke in mij, groet het Goddelijke in jou!
Namasté betekent dus meer dan alleen “hallo”. Het is een begroeting op universeel niveau van vrede, respect en verbinding.
In de coronatijd zag men deze vorm van begroeting ook in het Westen wel vaker. De afstand geeft ook ruimte aan een begroeting, waarbij de volledige persoonlijkheid wordt gezien en gerespecteerd. Namasté drukt ook nederigheid, stil worden en respect uit.
De essentie van begroeting
Tijdens een training kreeg ik van een cursist een schilderijtje met daarop een tekst met de diepere betekenis van Namasté. Het raakte mij omdat deze vorm van begroeting zo de essentie weergeeft van wat werkelijk een ontmoeting zou moeten zijn: de ander in zijn of haar volledig spectrum begroeten.
‘Ik groet en ik eer het goddelijke in jou,
Ik eer de plaats in jou, waarin het hele universum is,
Ik eer de plaats in jou, die liefde is, waarheid, licht en vrede..
Als JIJ Bent, in jou, waar liefde is, waarheid, licht en vrede,
en Ik Ben, in Mij , waar liefde is, waarheid, licht en vrede,
Dan zijn we samen EEN’.
Als al onze ontmoetingen zouden plaatsvinden vanuit deze intentie, dan zou de wereld er ongetwijfeld anders uitzien: Het besef dat we uit EEN universele of Goddelijke bron komen, maakt een ontmoeting met de ander, ook als we moeite of weerstand voelen met die ander, een bijzondere spirituele ontmoeting.
Namaste!
ZenCenter– Centrum voor zingeving